|
Marcello Fois est nàschidu in Nùgoro in su 1960. Laureadu in italianìstica, iscritore e autore teatrale, iscenegiadore pro sa televisione (Distretto di polizia) e pro su cinema (Ilaria Alpi. Il più crudele dei giorni, Frassinelli, 2003; cun Ferdinando Vicentini Orgnani), como bivet e traballat in Bologna. At pubblicadu: Ferro Recente (1992); Picta (Marcos y Marcos, 1992; ristampa 2003); Meglio morti (1993); Falso gotico nuorese (1993); Il silenzio abitato delle case (Moby Dick, 1996); Gente del libro (Marcos y Marcos, 1996); Sheol (1997); Nulla (1997); Sempre caro (1998); Gap (1999); Sangue dal cielo (1999), Radiofavole (cun Fabrizio Festa, Moby Dick), Sola andata (EL), Dura madre (Einaudi, 2001), Piccole storie nere (Einaudi, 2002; est una regorta de contos chi giughent a protagonista su commissàriu Curreli), L´altro mondo (Frassinelli - Il Maestrale, 2002; su de tres romanzu de sa trilogia de s´avocadu Bustianu), Materiali (Il Maestrale, 2002; ristampa de cosas giai imprentadas), Tamburini. Cantata per voce sola (Il Maestrale, 2004), Memoria del vuoto (Einaudi, 2006), L´ultima volta che sono rinato (Einaudi, 2006), in prus de àteras cosas iscritas in antologias, regortas de contos e libbros colletivos. In su 1992 ha retzidu su Prèmiu Calvino pro Picta e in su 1997 su Prèmiu Dessì pro Nulla. At iscritu pro su teatru: L´ascesa degli angeli ribelli (giutu in sas iscenas dae Valeria Moriconi), Di profilo, Stazione (atu ùnicu pro ammentare s´istrage de s´istatzione de Bologna), Terra di nessuno, Cinque favole sui bambini. Traballat puru cun cuotidianos e periòdicos natzionales. Sas òperas suas sunt tradùsias in s´estero puru.
|